إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

إِنْ أُرِيدُ إِلَّا الْإِصْلَاحَ مَا اسْتَطَعْتُ وَمَا تَوْفِيقِي إِلَّا بِاللَّهِ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَإِلَيْهِ أُنِيبُ

سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

  • اشاره: یادداشت عاجل و مختصری که در باره زلزله ترکیه و پیوند دادن آن با معصیت در فیسبوک نوشتم، موجب واکنش شماری از خوانندگان شد. برخی واکنش‌ها تنها دشنام و تکفیر بود و طبعا ارزش پرداختن نداشت، هرچند این پرسش را در ذهن من و بسیاری دیگر خلق کرد که چرا در جامعه ما شماری از کسانی که بیش از دیگران ادعای دینداری دارند به این اندازه بی‌ادب، یاوه‌گوی، عقده‌ای، و بی‌تربیت می‌شوند؟ این حجم از بی‌تربیتی واقعا وحشتناک است، و با توجه به کمیت بلند این شمار از آدم‌ها در جامعه ما می‌توان روزهای تیره و تاری را که در انتظار نسل‌های آینده آن سرزمین است از همین اکنون پیش‌بینی کرد. از آن طیف که بگذریم، شماری دیگر دلایلی در نقد دیدگاهم مطرح کرده بودند که ناشی از ابهام‌هایی در این باب بود، و در این‌جا لازم می‌بینم نکاتی را برای رفع آن‌ها به عرض برسانم.

    نویسنده:
    محمّد محق